داستان هوران سفر

داستان هوران سفر از کجا شروع شد؟

همه‌چیز از یه عصر معمولی در ترم آخر دانشگاه شروع شد…
اون روزها، برای تقویت اسپیکینگ، عادت داشتم دور و بر جاهای دیدنی و توریستی شهر بچرخم و با توریست‌ها گپ بزنم. گفت‌وگوهایی ساده، اما پر از رنگ و لبخند – کاری که هم فان بود، هم مفید، و بی‌آنکه بدونم داشت مسیر زندگی‌مو عوض می‌کرد.

یه روز جلوی مسجد جامع، با یه خانم فرانسوی گرم صحبت بودم. آفتاب روی گنبدها می‌درخشید و صدای همهمه‌ی بازار از دور می‌اومد. وسط حرف‌هامون، لیدر تور به شوخی گفت:
«تو چرا خودت راهنمای گردشگری نمیشی؟»
اون جمله، همون لحظه مثل یه جرقه افتاد تو ذهنم. ساده، اما موندگار.

مدت‌ها گذشت و من سرگرم تدریس زبان بودم. اما هر بار که یه توریست می‌دیدم، اون سؤال توی ذهنم زنده می‌شد. تا اینکه یه روز تصمیم گرفتم جدی دنبالش برم.
کلاس‌های راهنمای گردشگری، آزمون‌ها، مصاحبه‌ها…
هر قدمش برای من یه کشف تازه بود. وقتی بالاخره کارت راهنمای بین‌المللی‌ام رو گرفتم، حس کردم وارد دنیایی شدم که همیشه بهش تعلق داشتم.

تماشای لبخند مسافرا، شنیدن داستان شهرها و فرهنگ‌های مختلف، و کمک به ساختن لحظه‌هایی که برای همیشه توی ذهنشون میمونه…
اون‌جا بود که داستان من واقعاً شروع شد.
داستانی که بعدها اسمش شد هوران سفر.

بعد از مدتی، به پیشنهاد یکی از دوستان، در بخش پذیرش یک هتل شروع به کار کردم.
هر روز، مسافرا ازم می‌پرسیدن:
«کجا بریم؟ چی ببینیم؟ کجا غذا بخوریم؟»
و من با ذوق، بدون هیچ هزینه‌ای براشون راهنما می‌شدم. اون ارتباط مستقیم، مثل یه پنجره تازه بود. از نزدیک دیدم که سفر از نگاه مسافر چقدر می‌تونه متفاوت باشه – فهمیدم مردم واقعاً چی می‌خوان، و دغدغه‌هاشون کجاست.

علاقه‌م به گردشگری روزبه‌روز بیشتر می‌شد، تا جایی که تصمیم گرفتم ارشد «مدیریت جهانگردی» بخونم و برای همین راهی یزد شدم. هم‌زمان تدریس در فنی‌وحرفه‌ای و کار به‌عنوان راهنمای رسمی میراث فرهنگی رو هم تجربه کردم.
اما ترم آخر، مسیر تازه‌ای پیش روم باز شد.
تصمیم گرفتم وارد یک آژانس مسافرتی بشم. از همون روز اول با شور و اشتیاق شروع به یادگیری کردم و زیر نظر فردی با تجربه در امور سفارت، روی ویزای دانشجویی تمرکز کردم.

همه‌چیز داشت خوب پیش می‌رفت تا اینکه… کرونا رسید.
دنیای سفر، یک‌شبه ایستاد.
هواپیماها زمین‌گیر شدن، آژانس‌ها بسته شدن و خیلی از همکارها، مثل من، توی بلاتکلیفی موندن.

اما درست وسط اون روزهای سخت، اتفاق قشنگی افتاد – ازدواجم با همسرم.
کسی که همیشه پشتم ایستاده و باورم داشته.
با حمایت اون، دوباره برگشتم به دنیای سفر. این بار با تجربه بیشتر و تمرکز روی خدمات ویزا، بلیت و تور.
وقتی مسافرا از سفر بر می‌گشتن و پیام می‌دادن که «همه‌چیز عالی بود»، یه حس خاصی درونم روشن می‌شد. حس ساختن یه تجربه‌ی خوب برای دیگران.

ولی همیشه یه چیزی آزارم می‌داد.
مشکلاتی که مسافرا باهاش روبه‌رو می‌شدن – از روندهای پیچیده ویزا گرفته تا ناهماهنگی‌ها. شب‌ها این ماجراها رو برای همسرم تعریف می‌کردم. یه شب، بعد از شنیدن همه‌ی گلایه‌ها، بهم گفت:
«این بازار به کسی مثل تو نیاز داره.»
اون جمله، جرقه‌ی یه تصمیم بزرگ شد.

تصمیم گرفتیم آژانسی بسازیم متفاوت از همه‌چیزهایی که دیده بودیم.
جایی که مسافر شنیده بشه، درک بشه و تجربه‌ای راحت و لذت‌ بخش از سفر داشته باشه.
با حمایت همسرم برای دریافت مجوزهای بند ب و الف اقدام کردیم. آزمون‌ها، مصاحبه‌ها، دوندگی‌ها… تا بالاخره مجوزها صادر شد.
اما حس می‌کردم هنوز یه قطعه از پازل جا افتاده.

برای اینکه شناخت عمیق‌تری از روند ویزا داشته باشم، مدتی به یکی از آژانس‌های مطرح در زمینه اخذ ویزا رفتم. اونجا با جزئیات و چالش‌های واقعی متقاضیان از نزدیک آشنا شدم – و همزمان دیدم که هنوز چقدر جای «صداقت، نظم و دلسوزی واقعی» در این حوزه خالیه.

و اونجا بود که مطمئن شدم وقتشه…
تصمیمی که مدت‌ها توی ذهنم بود، حالا باید عملی می‌شد.

چند ماه دوندگی، هزینه، صبر و تلاش بی‌وقفه گذشت تا بالاخره «هوران سفر» متولد شد.
آژانسی که از دل تجربه، عشق و دغدغه ساخته شد – با یک هدف روشن:
این‌که سفر، برای هر مسافر، ساده‌تر، مطمئن‌تر و لذت‌بخش‌تر از همیشه باشه. 🌍✨